Watch Dogs: Legion Review

Το Watch Dogs, στην όχι και πάρα πολύ μεγάλη ιστορία του (το πρώτο παιχνίδι κυκλοφόρησε το 2014), ήταν ανέκαθεν μια σειρά video games που ξέφευγε ελαφρώς από τα συνηθισμένα. Open world μεν και με την ποικιλία των αποστολών και side δραστηριοτήτων ενός action-adventure ανοιχτού κόσμου, αλλά με την προσθήκη του hacking στη συνάρτηση, που δίνει έναν διαφορετικό τόνο.  Φτάνοντας αισίως στο τρίτο παιχνίδι της σειράς, το Watch Dogs: Legion μας μεταφέρει αυτή τη φορά στο Λονδίνο -ένα δυστοπικό Λονδίνο, για την ακρίβεια, που εκπέμπει SOS.

Καλώς ήρθες στην αντίσταση

Στο κοντινό μέλλον λοιπόν, το Λονδίνο βρίσκεται αντιμέτωπο με την κατάρρευση. Το λονδρέζικο παράρτημα της DedSec, με επικεφαλής την Sabine Brandt, και η AI του ονόματι Bangley, ανακαλύπτουν πως ένοπλοι έχουν τοποθετήσει εκρηκτικά στο Westminster. Ο πράκτορας Dalton Wolfe της DedSec αναλαμβάνει να εξουδετερώσει τους εκρηκτικούς μηχανισμούς, όμως πολύ σύντομα ανακαλύπτει πως οι ένοπλοι είναι μέλη μιας ομάδας hackers που αποκαλείται «Zero Day» και, το χειρότερο, πως έχουν τοποθετήσει ισχυρούς εκρηκτικούς μηχανισμούς σε πολυάριθμα σημεία στο Λονδίνο, με αποτέλεσμα το χάος να είναι αναπόφευκτο.

Long story short, λοιπόν, αντί να εξουδετερωθούν οι εκρηκτικοί μηχανισμοί, εξουδετερώνεται η DedSec, η οποία εκτός των άλλων στοχοποιείται και θεωρείται υπεύθυνη για τις τρομοκρατικές επιθέσεις. Η βρετανική κυβέρνηση προχωράει σε μια αμφιλεγόμενη συμφωνία με την Albion με στόχο να αποκαταστήσει την τάξη. Το αποτέλεσμα; Μήνες αργότερα, ένα καθεστώς παρακολούθησης έχει μάτια παντού καταπιέζει τους πολίτες, ιδιωτικός στρατός έχει τον έλεγχο στους δρόμους και ένα παντοδύναμο εγκληματικό συνδικάτο εκμεταλλεύεται τους αδύναμους.

Παρόλο που τα περισσότερα μέλη της DedSec έχουν συλληφθεί ή σκοτωθεί από την Albion, η Sabine κάνει την επανεμφάνισή της στρατολογώντας ένα νέο μέλος στη DedSec, που εντοπίζει μέσα από το ctOS του Λονδίνου. Στόχος του, να κάνει ό,τι χρειάζεται για να φέρει πάλι σε τη DedSec στη δράση.

Όλοι μπορούν να γίνουν το όπλο σου

Η μεγαλύτερη καινοτομία του Watch Dogs: Legion, είναι πως αυτή τη φορά δεν βασίζεται σε έναν κεντρικό χαρακτήρα, αλλά σου δίνει τη δυνατότητα να παίξεις ως ο οποιοσδήποτε. Αρχικά, λοιπόν, μετά από την playable εισαγωγή που σε βάζει κατευθείαν στο κλίμα (και στη δράση), επιλέγεις τον χαρακτήρα που «εντοπίζει» και στρατολογεί η Sabine. Με αυτόν τον χαρακτήρα θα πρέπει να φέρεις σε πέρας τις πρώτες αποστολές και σιγά-σιγά να στρατολογήσεις νέα μέλη στη DedSec.

Ποια θα είναι αυτά τα μέλη; Κυριολεκτικά, μπορεί να είναι οποιοσδήποτε από τους NPCs του παιχνιδιού. Κάθε Λονδρέζος έχει έναν λόγο να μισεί την Albion και τις πρακτικές της, άρα και θέληση να την πολεμήσει. Κάθε ένας από αυτούς του χαρακτήρες έχει τη δική του ιστορία να πει, τη δική του προσωπικότητα και, φυσικά, αυτό που μας ενδιαφέρει περισσότερο στο παιχνίδι, είναι πως έχει και το δικό του σετ από ικανότητες. Συνεπώς το να βρεις τα κατάλληλα άτομα για την ομάδα σου είναι πολύ σημαντικό για να φέρεις σε πέρας τις αποστολές που θα ακολουθήσουν. Τουλάχιστον στη θεωρία…

Το Legion δεν επανεφευρίσκει τον τροχό, αλλά πηγαίνει το Watch Dogs ένα βήμα παρακάτω.

Στην πράξη, προχωρώντας στην ιστορία του παιχνιδιού, συνειδητοποιείς πώς ναι μεν οι χαρακτήρες διαφέρουν μεταξύ τους, αλλά όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό που, για παράδειγμα, να μη μπορείς να ολοκληρώσεις το παιχνίδι λόγω της σύνθεσης της ομάδας σου. Πρακτικά, λείπει ένα καλό κίνητρο για να ψάξεις να βρεις τους ιδανικούς ανθρώπους για τη «δουλειά». Βέβαια, το να παίζεις τις αποστολές με διαφορετικούς χαρακτήρες κάθε φορά, κάνει κάποιες αποστολές που επαναλαμβάνονται λιγότερο βαρετές. Επιπλέον, για να δώσεις λίγο περισσότερη ένταση στο παιχνίδι, μπορείς να ενεργοποιήσεις το permadeath. Σε απλά ελληνικά, με το permadeath ενεργό, αν κάποιο από τα μέλη της ομάδας σου σκοτωθεί σε κάποια αποστολή, χάνεται οριστικά από τον κόσμο του Legion. Έτσι, αν δεθείς με συγκεκριμένους χαρακτήρες, η απώλειά τους θα σου στοιχήσει λίγο παραπάνω -όχι πως είναι κι αναντικατάστατοι.

Hacking στο εντυπωσιακό Λονδίνο

Το Λονδίνο, ακόμα και στον δυστοπικό κόσμο του Watch Dogs: Legion, δείχνει υπέροχο. Ειδικά αν έχεις επισκεφθεί την πρωτεύουσα του Ηνωμένου Βασιλείου, είναι πολύ ενδιαφέρον να κινείσαι σε γνώριμους δρόμους και περιοχές, αλλά και στα διάσημα μνημεία της μητρόπολης από την άνεση του καναπέ σου. Ειδικά στις μέρες μας, που τα ταξίδια στο εξωτερικό μοιάζουν με μακρινή ανάμνηση…

Όσο για το gameplay, αν έχεις παίξει τα δύο προηγούμενα παιχνίδια, ξέρεις ακριβώς τι πρέπει να περιμένεις. Αν είσαι νέος στο Watch Dogs, πρόκειται για μια σειρά open world τίτλων για τους gamers δεν ψήνονται πολύ για μεσαιωνικά σκηνικά και πανοπλίες ή first person shooters. Βάζοντας το hacking στο επίκεντρο, το Watch Dogs: Legion συνδυάζει stealth gameplay και shooting –αν και η προτεραιότητα του παιχνιδιού ξεκάθαρα δεν είναι να σκοτώνεις όποιον εμφανίζεται στον δρόμο σου.

Μπορείς να εξουδετερώσεις τους αντιπάλους σου με διάφορους τρόπους και, το κυριότερο, μπορείς να μπεις στο ctOS και να χακάρεις κάμερες, κλειδαριές, οχήματα, drones και οποιοδήποτε άλλο ηλεκτρονικό αντικείμενο υπάρχει στον κόσμο του Legion, για να το βάλεις να «δουλέψει» για σένα. Κι αυτό, είναι κάτι που το Watch Dogs: Legion το κάνει εξαιρετικά -και ο παίκτης μπορεί να εκτελέσει χωρίς καμία δυσκολία, ακόμα κι αν παίζει Watch Dogs για πρώτη φορά. Σαφώς, το Legion δεν επανεφευρίσκει τον τροχό (ούτε το ισχυρίζεται), αλλά πηγαίνει το Watch Dogs ένα βήμα παρακάτω, παραμένοντας πιστό στην αρχική ιδέα της σειράς.